Verslag workshop wetenschapspoëzie
Op vrijdag 18 oktober gaf Tessa Zonneveld een tiental VWN'ers een workshop over misschien wel de mooiste vorm van wetenschapscommunicatie: wetenschapspoëzie. Ellen Jelgersma schreef, heel toepasselijk, een verslag in dichtvorm.
Het begon en eindigde met een moeilijke vraag: of ik een verslag in dichtvorm wilde schrijven?
En na afloop terloops: wat had ik verwacht van een workshop poëzie en wetenschap?
Vriendelijk gesteld maar evengoed maakte mijn brein een geschrokken hink stap.
Wat moet ik zeggen, vinden of weten zonder het beste te vergeten of te overdrijven?
Ik verwachtte de poëzie te vinden in de wetenschap maar vond de wetenschap in het gedicht.
Nieuwe vormen en regels van haiku tot pantoum en dat alles binnen een strakke tijd.
Probeer het maar: fused ctenophores of de Drosphila melanogaster als muze voor je creativiteit.
En wanneer je zorgvuldig streept en krast is zelfs een black out als poëzie gerechtvaardigd.
Het zijn vaak de onverwachtste ervaringen die het meeste indruk maken.
Iets doen wat je nog nooit eerder hebt gedaan of in ieder geval niet op die manier.
Zoals met de combinatie van poëzie en wetenschap de essentie te kunnen raken.
Zoekend naar woorden, ritmes en rijm soms even spieken op internet.
Tussen de koffiepauzes je haastig gefabriceerd nonet voordragen.
En uiteindelijk de ervaring in een Italiaans sonnet omgezet.
Tekst: Ellen Jelgersma
Foto's: Lucas Keijning
N.B. Geïnteresseerd in het thema? Toevallig stuitte de activiteitencommissie op deze externe activiteit op 27 november, georganiseerd door de Akademie van Kunsten: Poëzie en wetenschap.

